نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان

مقدمه: کودک آزاری علاوه بر پیامدهای کوتاه مدت مخربی که بر روی کودک به جای می گذارد پیامدهای بلندمدتی را هم به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان متاهل شهر اصفهان انجام شده است. روش­کار: این پژوهش مقطعی-تحلیلی در سال 1393 بر روی 150 زن متاهل شهر اصفهان، با روش نمونه­گیری در دسترس، انجام شد. جهت گردآوری داده ها از مقیاس های خود گزارش کودک آزاری (casrs)، ترس از تصویر بدن (bici) و عملکرد جنسی زنان (fsfi) استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار spss نسخه­ی 21 و آزمون های توصیفی، ضرایب همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: عملکرد جنسی با نمره­ی کل آزاردیدگی (01/0>p) و با خرده­مقیاس­های غفلت، آزار جسمی و آزار جنسی، رابطه­ی منفی معنی­دار دارد (01/0>p). تصویر بدنی با نمره­ی کل آزاردیدگی (01/0>p) و با خرده­مقیاس های آزار عاطفی (01/0>p)، غفلت (01/0>p) و آزار جنسی (05/0>p) رابطه­ی منفی معنی­داری دارد. تصویر بدنی و عملکرد جنسی نیز رابطه­ی مثبت معنی­داری دارند (01/0>p). غفلت (22/0- =β، 003/0>p)، آزار جسمی (26/0=β، 01/0>p) و آزار عاطفی (24/0- =β، 01/0>p) توان پیش بینی معنی­داری برای تصویر بدنی و هم­چنین غفلت (42/0- =β، 01/0>p)، آزار جنسی (18/0- =β، 02/0>p) و آزار عاطفی (19/0=β، 03/0>p) توان پیش بینی معنی­داری برای عملکرد جنسی در زنان مورد مطالعه داشته اند. نتیجه­گیری: تجربه­ی آزاردیدگی در دوران کودکی در زنان متاهل با اختلال در عملکرد جنسی همراه است و منجر به تصویر ذهنی منفی از خود و کاهش عملکرد جنسی می شود.